Book Review: Catching Fire by Suzanne Collins

Catching Fire / Ateşi Yakalamak - Suzanne Collins

Against all odds, Katniss Everdeen has won the annual Hunger Games with fellow district tribute Peeta Mellark. But it was a victory won by defiance of the Capitol and their harsh rules. Katniss and Peeta should be happy. After all, they have just won for themselves and their families a life of safety and plenty. But there are rumors of rebellion among the subjects, and Katniss and Peeta, to their horror, are the faces of that rebellion. The Capitol is angry. The Capitol wants revenge.
* * *
CAPITOL MUTSUZ, HUZURSUZLUK ARTIYOR, ATEŞLE DANS EDEN KIZ BİR KIVILCIM YAKTI,
YERİN ALTINDAN YÜKSELEN İSYAN ŞİMDİ PATLAMA NOKTASINDA!

KIVILCIMLAR PARLIYOR, ALEVLER YAYILIYOR VE CAPITOL İNTİKAM İSTİYOR.

Whoa! I was thinking before I started Mockingjay, the third book in The Hunger Games series, I'd read something else, but now I feel like it's going to be impossible. Catching Fire ends at such a cliff hanger that I HAVE TO KNOW what's next.

This time Capitol is literally angry and it wants revenge. Because of what our heroine Katniss did in the previous games, she's put herself and everyone she loves in great danger. It sounds silly when I say it like this, but trust me, it's very, VERY exciting while reading about it.

The set up of the Hunger Games was the most exciting for me. It was very well thought out, and I couldn't even see most of the secrets and surprises coming. Yeah, I did think at times, "something smells fishy," but I so couldn't tell what kinda fish. Someone saves somebody or someone dies willingly, and it leaves you wondering, "whyyyyy the hell!"

I loved the fact that most of the participants of the Hunger Games were friends or at least knew each other from before. It creates a great wave of emotion which leaves you wondering how the hell you would kill someone you're used to seeing every day even if it meant you got to live.

In most of the reviews I've read, people seem to be very excited about seeing more of Peeta and Gale and the whole romance. For me, those were way in the background because of all the action and the schemes. I honestly don't care whom you have babies with, Katniss, just bring Capitol down!

* * *

Serinin üçüncü kitabı olan Alaycı Kuş'u okumadan önce arada başka bir kitap okurum diyordum ama sanırım bu mümkün olmayacak. Ateşi Yakalamak öyle bir bitti ki, sonrasında ne olduğunu acilen öğrenmem lazım.

Capitol bu sefer gerçekten sinirli ve intikam istiyor. Katniss'in önceki oyunların sonunda yaptığından dolayı başı belada ve sevdiklerini de tehlikeye atmış durumda. Böyle söyleyince kulağa saçma ve basit geliyor ama okurken gerçekten çok heyecanlı.

Bu seferki açlık oyunlarının kurulumu benim için kitabın en heyecanlı kısmıydı. Herşey çok iyi düşünülmüştü ve meydana çıkacak sırları ve sürprizleri önceden tahmin edemedim. Bazı zamanlar 'bu işte bir iş var' diye şüphelendiğim olmadı değil ama o işin ne işi olabileceğini düşünemedim. Birisi birisini ölümden kurtarıyor, biri diğerleri için kendini feda ediyor ve ''NEDEEEEEEEEN'' diye sorarak kalıyor insan.

Açlık Oyunları'na katılanların çoğunun arkadaş olması ya da daha önceden bir şekilde birbirlerini tanıyor olmaları çok hoşuma gitti. Mecbur kalsaydım hayatta kalmak için hergün görmeye alışık olduğum hatta sevdiğim birini öldürebilir miydim diye düşündürdü çoğu kez.

Okuduğum yorumların çoğunda yazanlar Peeta ve Gale'in daha fazla görünmesine seviniyor ve aşk olayları için heyecanlanıyorlardı. Doğrusunu söylemek gerekirse benim için aşk konusu tüm aksiyonun çok çok arkasında kaldı. Katniss'in bebeğinin kimden olduğu umrumda bile değil, yeter ki şu Capitol'ün icabına baksınlar.