Kitap: Çoluk Çocuk
Yazar: Patti Smith
Basım yılı: 2010
Yayınevi: Domingo
Sayfa sayısı: 306
Pek çok eleştirmen tarafından 2010’un en iyi kitabı olarak gösterilen ve son olarak prestijli National Book Award’u kazanan ÇOLUK ÇOCUK, bir aşk hikâyesi olarak başlayıp bir ağıt olarak sona eriyor. Altmışların sonu, yetmişlerin başındaki New York’a, onun zengin ve fakir insanlarına, sanatçılarına ve serserilerine bir selam çakıyor. Yolun başında birbirlerine göz kulak olmaya söz vermiş iki genç sanatçı, Patti Smith ve Robert Mapplethorpe’un yu¨kselişini ve şöhret kapısını aralayışlarını nefes kesici bir içtenlik ve saflıkta anlatan bu kitap, gerçek bir masal.
Bu kitabın ilk ve son satırlaını firstandlastlines blogda okuyabilirsiniz.
Bu kitaptan ne beklemem gerektiği hakkında hiç bir fikrim yoktu. Yazarın Patti Smith olması benim için yeterliydi açıkçası. Şiirlerini çok seviyor olmama rağmen kitabının dilinin nasıl olacağını kestiremiyordum. Sonuçta bayağı sevdiğim kitapların arasına giriverdi. Smith, bahsettiği yıllarla ilgili bütün ayrıntıları hatırlıyor ve o ayrıntılar insanı oldukça heyecanlandırıyor. Patti Smith'in Patti Smith oluşunu görmek, zor, heyecanlı ve mutlu anlarına konuk olmak oldukça değişik bir deneyimdi.
Kitap sanat, müzik ve edebiyatla doluydu. Müzik ve edebiyat kısımlarında zorlanmadım ancak sanat konusundaki bilgim kıt olduğu için bahsettiği tüm fotoğrafları ve tabloları Google'da arattırdım ve inceledim. Cidden sözünü ettiği '70'lerde New York' konusuna oldukça katkısı oldu bunu yapmamın. Kadın boşu boşuna gönderme yapmamış tabii ki o eserlere!
Janis Joplin ve Jimi Hendrix'le aynı yerlerde olduğu kısımlarda gereğinden fazla kendimden geçmiş olsam da Patti Smith ve Robert Mapplethorpe'nin ilişkisinden çok fazla etkilendim. Eğer yazıları bu kadar samimi ve dürüst olmasaydı hepsini uydurduğunu düşünürdüm gibi geliyor. Birbirlerini oldukları gibi kabul etmişler ve hem iyide, hem kötüde cidden birbirlerinin yanında olmuşlar. Benim gözümde Patti Smith bu kitap sayesinde daha gerçek oldu. Önceden de şiirlerinin, şarkılarının gerçekliğini hep sevmiştim ama tanrı gibi bir kişilikten, daha yere basar bir kişiliğe büründü benim için. Halen şaşırtıcı ve içten bir sanatçı olduğunu ve sahip olduğu ünü fazlasıyla hakettiğini düşünüyorum.
No comments:
Post a Comment