Yorum: Sarah Crossan en büyük kabusumu yazmış...

9.10.2013

Herkesin saçma gözüken fobileri vardır ya... Benimki de bir gün oksijeni para vererek almak zorunda kalmamız. Bugün ödediğimiz faturalara, enflasyona, vs.'ye bakarsanız ilk ölenler arasında yer alırım kesin. Sarah Crossan, bu fobimi kağıda aktarmış... Bunu çok da iyi yapmış, o nedenle fobim coşmuş durumda ve sanırım bir süre kurtulamayacağım bu kitabın etkisinden...


Kitabın tanıdımında da belirtildiği gibi hikaye üç farklı karakterin gözünden anlatılıyor. "Alina, değişimin gerçekleşeceğine inanan bir Direnişçiydi. Quinn, hiçbir zaman hava için endişelenmemiş bir Asıl. Bea ise her zaman hava için endişelenmiş bir Yedek." Bu üçünün yolları bir şekilde kesişiyor ve kitabın başından sonuna kadar sizin de nefesiniz kesiliyor! Çoğu kitapta ve tabii ki gerçek hayatta olduğu gibi hükümet insanlara kendi gündemlerini yediriyor, gerçekleri paylaşmıyor. Bunlar ortaya çıkıyo elbet ama oksijen kıtlığından koşmanın ve kahkaha atmanın yasak olduğu bir dünyada nasıl ayaklanacaksınız?

Baştan söylediğim gibi, Crossan'ın oluşturduğu distopik dünya fazla sinir bozucu. "Olur mu lan öyle şey" deyip geçmeye çalışıyorsunuz ama olmuyor. Çünkü olabilir! Bunların hepsi gerçek olabilir! Oksijen için aylık fatura ödemek ve vergi vermek zorunda kalabiliriz. Bir ay fazla hızlı yürüdük diye o ayki faturamız tavana vurabilir. E az oksijenle beynimiz adam gibi çalışmayınca işsiz kalabiliriz... O zaman nasıl nefes alacağız?

Kafama tek takılan kısım, oksijenin hiçe yakın olduğu bu dünyada çok fazla yağmur yağmasıydı. Böyle şeylere çok kafam basmaz ama orada bir gariplik var gibi geldi bana. İyisi mi siz kitabı açmadan önce derin bir nefes alın ve hiç bitmeyeceğine inandığımız şeylerin bile bir gün tükenebileceğini unutmayın!

No comments:

Post a Comment

Blog Design by Nudge Media Design | Powered by Blogger

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Header'ımı sevgili kardeşim Jaffar yaptı.