Aslında yalan söylüyorum. Siz bu yazıyı okurken ben hala ofiste metin yazıyor olacağım. Ancak bu akşam yatağa girip, 23 Nisan tatilinden faydalanarak uzun bir süre yere paralel pozisyonda kitap okuyacağım. Önümüzdeki günlerde de bu kitaplar hakkında yazıyor olacağım haliyle. Hangileri derseniz. . .
Buffy the Vampire Slayer dizisiyle çok geç tanışmama rağmen anında favorilerim arasına girdi. Şimdiye kadar Johnny the Homicidal Maniac ve Squee dışında bitirmeyi becerebildiğim bir çizgi roman olmadı. Aslında pek şans da vermedim bu türe çünkü resimleri kafamda, kendime göre canlandırma taraftarı oldum her zaman. Yakın bir arkadaşımla geçenlerdeki konuşmamızın ardından yeniden deneyeyim dedim. Ve sevdiğim bir konuyu seçtim. Daha çok başlarında olduğum için şimdilik bir şey demiyorum. Ama Buffy ve arkadaşlarıyla tekrar bir araya gelmek iyi oldu.
Bu, çok sevdiğim Black Dagger Brotherhood serisinin son kitabı. 'Ay bitiyor yaa' diye triplere girerek yavaş okumaya çalışıyorum ama olmuyor. Son bölüme geldim bile. Bir sonraki kitap da seneye çıkacak. . . Fena yani durum.
Bu seriyi de Nisan sonuna kadar tamamlayarak kitap kulübümün hızına yetişmeyi umuyorum. İlk kitap otobüste, motorda, vs. kahkahalar attırdı bana. Devamının da öyle olacağını düşünüyorum.
Hepinizin Ulusal Egemenlik ve Çocuk bayramı şimdiden kutlu olsun!
