Sonunda elime geçirdim filmi... Yemek yapmaya bile üşendiğim bir akşam hiç bir şey, ama hiç bir şey beklemeden bastım play'e... Sonrasında bütün gece rüyamda Gatsby'yle dansettim; inciler ve kürkler içinde...
Kitabı son okuyuşumun üzerinden uzun zaman geçti. İlk kez orta okulda, yeni İngilizce öğrenenlere yönelik hazırlanan versiyonunu okumuştum. Pek bir şey anlamamıştım açıkçası. Sonra lisede merak ettim, gittim orijinalini okudum. Sevdim ama bu sefer de neden "en iyi Amerikan romanı" olduğunu anlayamadım. İlk kez 1925 yılında yayınlandığını varsayarsak, bunun üzerine Fitzgerald'ın kendi hayatından da esinlendiğine dair tahminleri koyarsak, o zamanların belli bir kesmini abartılı da olsa çok iyi yansıttığı söylenebilir.
Sonuç olarak bende büyük etkisi kalan bir kitap değildi. Ama Fitzgerald'ı keşfetmemi sağlayan kitap olduğu için aklımın bir köşesindedir hep. Şimdiye kadar yapılan filmlerini de izledim tabii meraktan. Hatta yanlış hatırlamıyorsam bir tanesini yine ortaokulda, derste bile izlemiş olabiliriz. Onların da pek bir etkisi kalmadı bende; hatta sadece hikayeyi bildiğim için filmlerin konusunu söyleyebilirim haliyle, fazlası çıkmaz...
Ama bu film... Cidden MUHTEŞEM olmuş. DiCaprio'yu zaten severim. Tobey McGuire da eski kankası olduğu için bu durum da bir sevimli geldi bana; uzun zamandır ilk defa birlikte çalışmışlar (en azından kamera önünde). Kıyafetlere bayıldım... 20'lerin New York'una ve Long Island'ına bayıldım... Bayıldım da bayıldım... Bence çok seveceksiniz.
No comments:
Post a Comment