Öncelikle şunu söyleyeyim: hiç bir zaman "fanfiction" denilen olayın hayranı falan olamadım. İnternet, sizin sevdiğiniz şeyleri, sizin kadar seven insanlarla tanışmak, bunları tartışmak için eşsiz bir yer ancak fanfiction çok gereksiz geldi bana hep. Hele bir de yazanların "ben yazar oldum ulan!1 edasıyla dolanmaları yok mu? Evet, canım. Bana da hazır karakterler, mekanlar, zaten olmuş olaylar ver, ben de yazar olurum... Neyse; demem şudur ki, fanfiction hakkında söyleyecek iyi bir şeyim olmadığından kitabın o kısmını mümkün olduğu kadar göz ardı etmeye çalıştım.
FANGIRL, aslen Cath'in hikayesi. Cath ve kızkardeşi Wren, Harry Potter'ımsı bir seri olan Simon Snow'un büyük hayranları (boşuna Fangirl değil kızımız yani) ancak üniversiteye gittiklerinde Wren bunları geride bıraksa da Cath fangirl'lüğüne daha çok sarılıyor ve daha da içine kapanıyor. Yazı derslerinde verilen ödevleri yapmak, kendi karakterlerini yaratıp, kendi hikayelerini yazmak yerine fanfiction yazmayı, zaten sevdiği karakterler üzerinde çalışmayı seviyor. "Nasıl olsa yazıyorum; bu iş tam bana göre" diye düşünerek Edebiyat okumaya karar vermiş olduğuna inanıyorum Cath'in.
Ben kıza sinir oldum. Hem de çok sinir oldum. Okulun ilk gününde "allahım nerde ne var; ne çok şey öğreneceğim burada!" heyecanlanmayan birine sempati duyamadım. Yine şanslı kızmış ki oda arkadaşı Reagan ve onun kankası Levi kızın kabuğunu kırabiliyorlar birazcık. Hatta Levi ile çıkmaya falan da başlıyorlar; kız fanfiction'larını okuyor çocuğa falan. Te allahım...
FANGIRL, International Geel Girl Pen Pals kitap kulübümün seçimlerinden biriydi. Bu düşündüklerimi car car onlara da yazdım tabii. Kitabı çok beğenenler de fikirlerini paylaştığında uyandık ki fangirl'lerin de binbir çeşidi var arkadaş! Benim gibi dışa dönük fangirl'ler ve Cath gibi içine kapanık, kendi dünyasından hiç ama hiç ayrılmak istemeyen fangirl'ler var. Kimseyi yargılamıyorum tabii, herkes olduğu gibi güzel ama çoğu zaman kızı omuzlarından tutup, şöyle güzel bir sallamak istedim.
Bu arada pek çok şey ucu açık kaldı. Mesela babaları akıldan rahatsız biraz; anneleri de benzer bir nedenden dolayı özel bir yerde kalıyor. Bu unsurlar sanki Cath'i acıların çocuğu moduna sokmak, Cath'in içine kapanıklığının, ikizi Wren'in içip içip sapıtmalarının bir nedeni olmasını sağlamak için yapılmış gibi geldi.
Rainbow Rowell'in diğer kitapları da gözüme takılmıştı ama şimdi onları okusam mı, okumasam mı emin değilim. Okuyanınız varsa kısa bir yorum bırakırsa sevinirim; onlar da FANGIRL gibiyse pas geçme hakkımı kullanacağım çünkü.
Puanım: 
No comments:
Post a Comment